آشنایی با نقاشی دیواری

بسیاری از باستان شناسان معتقدند که آغاز هنر و بعبارتی شروع نقاشی و طراحی با آثار انجام شده روی دیوار غارها توسط انسانهای اولیه با قدمتی 30 هزار ساله تحقق یافته است،

واژه نقاشی دیواری به چیزی بیش از خلق اثر هنری در ابعاد بزرگ به جای بوم با سطح چوبی است و اینکه صرفاً نقاشی بجای بوم یا پارچه یا چوب بر روی دیوار انجام شده،است.هر چند موارد فنی که در نقاشی دیواری مطرح است، از جهاتی با نقاشی سه پایه به روش رنگ و روغن با تمپرا شبیه است، لیکن در برخی زمینه‌ها تفاوت‌هایی اصولی نیز به چشم می‌خورد. از جمله اینکه، از یک نقاشی دیواری انتظار می‌رود که با شرایط فضای پیرامون تناسب و سنخیت داشته باشد و مادامی که ساختمان پابرجاست،اثر دیواری نیز دوام مطلوب را داشته باشد. هرچند تمیز کردن نقاشی دیر یا زود ضرورت خواهد یافت؛ ولی این امر برای هر دیوار، نقش شده یا ساده، با گذشت زمان اجتناب‌ناپذیر است. در نتیجه، مقاومت فنی نقاشی برای چنین نظافت‌کاری بسیار مهم است.

از سوی دیگر به اثر دیواری از زاویه‌های مختلف ملاحظه می شود. بر این اساس، داشتن حالت مات و عدم انعکاس نور در تمامی جهت‌ها در نقاشی دیواری امری ضروری است. این نکته هنگامی بهتر درک می‌شود که با نقاشی روی بوم و سه پایه مقایسه شود. یک تابلوی رنگ و روغن انجام شده روی بوم همواره در زاویه‌هایی مشخص، نور را منعکس می‌سازد و در این حالت مشاهده اثر غیرممکن می‌گردد، به همین دلیل است که نورپردازی آثار هنری ارائه شده، در نمایشگاه‌ها دارای اهمیتی اساسی است. نکتۀ فوق در نقاشی‌های دیواری باید از هنگام طراحی مدنظر قرار گیرد و هنرمند به هر نحو باید از وضوح اثر خویش و دریافت مطلوب آن به‌وسیله مخاطب مطمئن گردد.

نکتۀ مهم دیگر در نقاشی دیواری، در نظر گرفتن وضعیت مشاهده‌کننده است؛ چراکه بینندۀ اثر غالباً در حال حرکت می‌باشد و به عبارت دیگر در بیشتر موارد ثابت نیست. این موضوع تمامی طرح و ترکیب‌بندی اثر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در این حالت است که نقاشی دیواری با تابلو و اثر ثابت کوچک که بیننده همواره فرصت ایستادن کافی در مقابل آن و در طولانی مدت و اختیاری را دارد کاملاً متفاوت است.